Waterpokken

Die arme Doris! Maandagochtend had ze een klein puistje vlak boven haar navel, een raar ding. Verder geen aandacht aan besteedt totdat 's nachts het puistje kapot ging. Pijnlijk, pleistertje erop en klaar. Maar er waren toch wat meer vlekjes, ééntje op haar bovenlip en later nog één op haar hals. Toen begon ik toch aan waterpokken te denken. 

Maar volgens ons had ze die al gehad, zo'n kleine drie jaar geleden toen we net onze caravan hadden gekocht. We waren aan het klussen toen er heel veel vlekken verschenen die jeukten en een soort blaasjes kregen. Er is wel altijd twijfel gebleven omdat er ook veel muggen waren, ik zat onder de muggenbulten.

Lachen als een boer met kiespijn

Nu ben ik er zeker van dat het toen inderdaad muggenbulten waren, dit ziet er toch duidelijk anders uit.

Haar buik en rug zitten onder de vlekken en blaasjes, op haar gezicht en armen en benen komen er steeds meer. Het is moeilijk om niet te krabben, we smeren met mentholgel en een speciaal spulletje tegen de waterpokken maar dat geeft maar even verlichting.


En er was nog een probleem. Doris moest eigenlijk dringend naar de kapper. Haar haar werd erg wild en er kwamen iedere keer veel klitten in, moeilijk uit te kammen. Meestal knip ik haar haar een beetje bij maar ze wilde nu heel graag naar een "echte" kapper. De bedoeling was om ergens volgende week te gaan.
Maar ik heb er nu zelf de schaar ingezet, rigoureus 10 centimeter er vanaf. De waterpokken zaten al op haar schedel en ik voorzag drama's om haar haar te kammen 's ochtends. Het is een fris kort koppie geworden, niet slecht gedaan al zeg ik het zelf.
Als de waterpokken weg zijn dan gaan we alsnog naar de echte kapper, mag die mijn knipkunsten nog eens dunnetjes overdoen...

Lekker kortgeknipt