maandag 7 november 2011

Roodborstje tikt tegen het raam...

Vanmorgen hoorde ik iemand op het raam tikken. Toen ik keek zag ik in eerste instantie niemand. Nu zijn de kauwtjes en eksters regelmatig aan het trommelen op de schutting en ik weet het tikken dan maar daar aan, verkeerd gehoord.
Tot ik weer hoorde tikken en een koolmeesje tegen het raam zag vliegen. Geen jong maar een volwassen exemplaar.


En hij weet van geen ophouden, hij wil heel graag naar binnen! Op dit moment is hij al anderhalf uur bezig om te proberen door het raam heen te vliegen.
Heel zielig maar ik zou niet weten wat ik moet doen om hem op te laten houden.

 



zondag 11 september 2011

Achterstallig onderhoud

Ik heb al een hele tijd niets op deze blog geblogd, door allerlei redenen. Druk met werk, daarna schouderoperatie waardoor ik niet goed achter de computer kon zitten en daarna vakantie.
Maar ik heb toch wel wat dingetjes gemaakt die ik wil laten zien:
Op het veld bij de caravan is ruimte genoeg om te draaien!

Detail
Tja, Doris' verjaardagsjurk... Van zwart/witte stofjes gemaakt, sjiek en speels tegelijk. De stof netjes voorgewassen, alle lappen apart. Doe ik eigenlijk nooit maar ik wilde nu geen risico nemen. De jurk was goedgekeurd, hoewel ze eigenlijk geen zwart/wit wilde. Na het feestje de jurk gewassen, in de witte was nog wel. En hij kwam er blauw uit! Althans, de witte stof met de zwarte bolletjes was blauw geworden, de rest van de was en ook de andere stofjes in de jurk waren niet verkleurd. Grote teleurstelling en goed balen, een boel werk voor niks...
Dezelfde jurk in wit/rood  
Omdat ze toch graag een nette jurk wilde hebben voor het feestje van haar tante en oom heb ik een dag daarvoor de jurk nog een keer gemaakt, nu in het wit/rood. Hartjes en lieveheersbeestjes. De stof niet voorgewassen, geen tijd voor dus de gok maar genomen. Natuurlijk wist Doris op het feestje genoeg manieren te verzinnen om de jurk zo snel en grondig mogelijk vies te maken zodat de eerste wasbeurt niet lang op zich liet wachten. Op 2 hartjes na is er niets doorgelopen of verkleurd. Waarom die 2 hartjes wel, geen idee. Maar deze jurk heeft ze gelukkig nog regelmatig aangehad deze zomer. O ja, het patroon is de Elodie van Farbenmix....

Hoe maak ik een jurk zo snel mogelijk zwart....
Voor een collega nog een pop gemaakt, een snel-snel projectje wat er alleen maar voor de foto goed hoefde uit te zien. Maar haar 1-jarige dochtertje was meteen verliefd op het ding en heeft het letterlijk stukgeknuffeld!
Tja, en nu ook Doris achter de machine! Ze wilde dat ik een "kussentje" zou naaien voor in haar schatkistje. Haar tanden zouden daar dan mooi op kunnen liggen. Ze had een lapje stof een paar keer dubbelgevouwen en dat moest ik doorstikken. Ze vroeg er meteen bij "hoe doe je dat dan?" Ze wilde het wel eens zelf proberen en ik heb het voetpedaal op een verhoging gezet, de machine op halve snelheid en daar ging ze! Een paar keer op en neer, kriskras over het dubbelgevouwen lapje en ze had een 'kussen'. Helemaal trots en echt helemaal zelf gedaan! Wie weet wat de toekomst nog brengen zal!

Het boxkleed heb ik gemaakt op verzoek. Een paar weken voor de uitgerekende datum was hij klaar, de dag dat de aanstaande ouders ons een bezoekje brachten heb ik de afwerking gedaan. Letterlijk het moment dat ze aanbelden knipte ik het laatste draadje af. Goede timing dus! Inmiddels is Laurens geboren en kan hij genieten van de boerderijdiertjes op zijn boxkleed.

dinsdag 17 mei 2011

Andere hoortoestellen uitproberen

Doris heeft sinds januari hoortoestellen van Phonak. Ze bevallen goed maar ze zijn wel erg groot. Het is een klein meisje en de toestellen namen alle ruimte achter het oor in.
Omdat ze sterk wisselend gehoorverlies heeft, een combinatie van binnenoorschade (aangeboren) en middenoorproblemen (vaak oorontstekingen waardoor het gehoorverlies op die momenten groter is) moet ze naast de functieknop een aparte handmatig te bedienen volumeknop op de toestellen hebben.
En dat neemt nu eenmaal ruimte in.
De Phonak met functieknop en volumeregelaar, de Oticon met enkel functieknop

Zelfstandig
Maar omdat ze zo goed en zelfstandig met de toestellen omgaat  kwam het idee dat ze ook wel met een ingewikkelder toestel om zou kunnen gaan, eentje waar de volumeknop geïntegreerd is in de functieknop. Zo'n toestel is ook een stuk kleiner, iets wat toch belangrijk is voor een meisje van net 6.
De keuze viel op een nieuw toestel van Oticon, de Ino. Zo nieuw dat het nog niet meteen leverbaar was. Maar 2 dagen voor haar 6e verjaardag en een paar dagen voordat we weer naar het Audiologisch Centrum moesten konden we ze ophalen.

Wennen
De nieuwe toestellen waren wel even wennen, een ander merk betekent ook een ander geluid, een andere manier van horen. We hadden het idee dat Doris vooral last had bij wat drukkere momenten, ze trok zich weer terug terwijl ze eerder juist meer contact maakte en ook in een groep goed mee kon komen.
De toestellen zijn bij het AC bijgesteld, lage tonen eruit, hoge tonen erbij. Zo moest het beter gaan.
Toestelaanpassing bij het AC. Druk achter het oor!

Fluiten
Het rechter toestel floot bij het minste of geringste, iets wat niet echt prettig is. Bij Beter Horen is het toestel wat aangepast maar omdat Doris op school zat was het een gok. Er was wel wat verbetering maar niet genoeg. Donderdagmiddag vanuit school zijn de toestellen met behulp van Doris' oren bijgesteld. Ze had er geen zin in, ze had goed de balen van de toestellen, ze wilde gewoon kunnen horen, niet iedere keer dit gepruts.
Gelukkig snapte ze dat het even moest en het lijkt er op dat het nu goed is. De toestellen fluiten niet meer en ze draagt ze met plezier.
Uitleg bij Beter Horen


Beslissen
9 Juni hebben we weer een afspraak bij het AC, dan moet ze beslissen voor welk toestel ze gaat. Ze moet er wel 5 jaar mee doen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat ze een goede keus maakt.

Het verschil in grootte tussen de beide toestellen

dinsdag 15 maart 2011

Laguna Negro

Bij de Hema een tijdje geleden een leuke legging en shirt gekocht. Zwarte basis met op de legging gekleurde bloemetjes en het shirt gekleurde streepjes. Rok die bij het setje hoort vond ik niet leuk maar daarvoor heb ik een naaimachine...
Een paar jaar geleden heb ik de Laguna van Studio Tantrum/Farbenmix gekocht maar nog nooit iets mee gedaan. Bij dC zwarte stof en biaisbandjes in de kleuren van het shirt gekocht. Ik heb de dubbele versie gemaakt omdat die nu eenmaal mooi uitzwiert. Maar wat een werk, eerst het uitpuzzelen was nu de bedoeling was, zwart op zwart werkt toch altijd wat moeilijker, zeker als je wat slechtere ogen hebt. En dan mijn geniale idee om de kleuren van het band te laten verspringen. Leuk effect maar meteen weer een boel extra werk.
Doorgestikt met multicolor borduurgaren.  

   
Ik wil wel showen hoor




Maar ik eet wel even verder
Op de foto heeft Doris de rok een beetje gedraaid aan, de zijkanten zitten voor en achter.

zondag 13 maart 2011

3 truien

Een tijdje gelden heb ik voor Doris nog 2 truien gemaakt, haar oude truien werden te klein en de winter zou nog wel even duren.
Een Bea van hartjesfleece en een Bea van groene en blauwe joggingstof.
Van de joggingstof had ik nog genoeg over om nog een trui te maken maar om nou 2 dezelfde te maken voor haar leek me niet echt leuk. Weggooien is zonde en iets anders ervan maken, ik zou niet weten wat...
Totdat ik op het idee kwam om dezelfde trui ook voor haar vriendinnetje en klasgenootje Ilja te maken, maar dan de kleuren tegengesteld. Ilja's moeder vond het ook een leuk idee en zo ging ik toch nog aan de slag met 2 bijna dezelfde truien.
Ik had nog Love&Peace band liggen, dit kleurde perfect bij de groene stof. Daarbij de borduurserie Hippie van Huups en het plaatje was compleet.
Ik was net lekker aan de gang toen mijn naaimachine het opgaf. Gelukkig heb ik een goede reservemachine met bijna dezelfde steek en zo kon ik toch nog de truien afmaken.
Doris had natuurlijk de eerste keus en koos de trui met de blauwe voorkant.
Doris en Ilja showen hun truien
Een mouw met band afgezet over de hele lengte. Met stiksel van de reservemachine
De andere mouw met "labeltjes"
De knoop op de muts   

Op iedere trui natuurlijk mijn eigen labeltje
Nu had ik een trui voor Doris en voor Ilja. Maar Doris heeft nog een grote vriend, en klasgenootje, Justin. Hij is de tweelingbroer van Ilja. Ook hij heeft een trui gekregen.
Ik heb hetzelfde patroon gebruikt maar dit een beetje aangepast. Gewoon recht en geen puntmuts. Natuurlijk was de stof op maar ik vond in de kast nog twee lappen die ik prima voor Justin kon gebruiken.
Op zijn trui ook borduurtjes, van robotjes.
Justin in zijn nieuwe trui
Robotje op zijn arm.
De achterkant is ook erg belangrijk  
De eerstvolgende schooldag zijn ze alle drie in hun nieuwe trui naar school gegaan en hebben ze een modeshow gehouden in de klas. De juf vond het geweldig, jammer dat ik er niet bij was!

vrijdag 11 maart 2011

Waterpokken

Die arme Doris! Maandagochtend had ze een klein puistje vlak boven haar navel, een raar ding. Verder geen aandacht aan besteedt totdat 's nachts het puistje kapot ging. Pijnlijk, pleistertje erop en klaar. Maar er waren toch wat meer vlekjes, ééntje op haar bovenlip en later nog één op haar hals. Toen begon ik toch aan waterpokken te denken. 
Maar volgens ons had ze die al gehad, zo'n kleine drie jaar geleden toen we net onze caravan hadden gekocht. We waren aan het klussen toen er heel veel vlekken verschenen die jeukten en een soort blaasjes kregen. Er is wel altijd twijfel gebleven omdat er ook veel muggen waren, ik zat onder de muggenbulten.
Lachen als een boer met kiespijn
Nu ben ik er zeker van dat het toen inderdaad muggenbulten waren, dit ziet er toch duidelijk anders uit.
Haar buik en rug zitten onder de vlekken en blaasjes, op haar gezicht en armen en benen komen er steeds meer. Het is moeilijk om niet te krabben, we smeren met mentholgel en een speciaal spulletje tegen de waterpokken maar dat geeft maar even verlichting.


En er was nog een probleem. Doris moest eigenlijk dringend naar de kapper. Haar haar werd erg wild en er kwamen iedere keer veel klitten in, moeilijk uit te kammen. Meestal knip ik haar haar een beetje bij maar ze wilde nu heel graag naar een "echte" kapper. De bedoeling was om ergens volgende week te gaan.
Maar ik heb er nu zelf de schaar ingezet, rigoureus 10 centimeter er vanaf. De waterpokken zaten al op haar schedel en ik voorzag drama's om haar haar te kammen 's ochtends. Het is een fris kort koppie geworden, niet slecht gedaan al zeg ik het zelf.
Als de waterpokken weg zijn dan gaan we alsnog naar de echte kapper, mag die mijn knipkunsten nog eens dunnetjes overdoen...
Lekker kortgeknipt


donderdag 3 maart 2011

Huwelijksaanzoek

Ik kreeg van de week het volgende huwelijksaanzoek:
 Ja zeggen was in dit geval zo gebeurd:

maandag 21 februari 2011

Kraamcadeau: wikkeldeken

10 februari is Guus geboren, ons eerste neefje.

Ik had voor hem al een boxkleed gemaakt op verzoek van zijn mama en papa. Maar natuurlijk kon ik het niet laten om ook wat cadeautjes in de kraammand te stoppen. Waaronder een op de lodger wrapper geïnspireerde wikkeldeken. Het mooie van die deken is dat hij ook kan dienen als speelkleed.
Natuurlijk heb ik ook deze in oranje/ecru gemaakt en met Nijntje versierd. De binnen- en buitenkant zijn beiden van nicky velours, lekker warm en zacht en precies in de kleurencombinatie die ik nodig had.



Op de buitenkant heb ik in iedere hoek een Nijntje gemaakt, met applicatietechniek maar dan zonder extra stof zodat alleen de buitenlijn te zien is.
De binnenkant is oranje en heeft in het midden een grote Nijn. Alle Nijntjes zijn met oranje borduurgaren gemaakt.
Hendrik-Jan is voor de koordstoppers nog een keer extra naar dC geweest. Ik had er twee gekocht maar eentje viel op de grond en ik heb deze nog steeds niet teruggevonden. Ik denk dat hij onder het harmonium ligt....

vrijdag 4 februari 2011

Naaimachinepech

Ik ben twee truien aan het maken, één voor Doris en één voor haar vriendinnetje, beiden van dezelfde stofjes maar gespiegeld in kleuren.
Vanmiddag ging ik de bandjes vastnaaien, leuke steek geselecteerd. Eerst met blauw en toen de andere trui met groen. Groene garen ingeregen en.... "verwijder opgehoopt garen onder de steekplaat". Huh? Ik heb niets gemerkt van ophopingen. Maar goed, de steekplaat los, niets te zien. Toch maar even een kwastje er doorheen gehaald, er zat wel een beetje stof. Steekplaat weer terug, spoeltje erin, stof onder het voetje, druk het pedaal in,"verwijder opgehoopt garen onder de steekplaat".
Ik heb alle handelingen nog een keer doorlopen met hetzelfde resultaat. Ik kon geen millimeter meer naaien.
Vanmiddag samen met Hendrik-Jan en Doris naar de dealer, Hendrik-Jan had de machine achterop de fiets.
Bij de dealer meteen gekeken en geprobeerd. Maar ook hij kon niets vinden.
De machine gaat nu naar het servicecenter, hopen dat ze daar weten hoe ze het op moeten lossen. Gelukkig heb ik nog garantie!
Mijn reservemachine
En gelukkig heb ik nóg een naaimachine. Dus ik kan gewoon verder met de truien.

zaterdag 29 januari 2011

Boxkleed

Voor mijn schoonzusje en zwager heb ik een boxkleed gemaakt. Ze waren op zoek naar Nijntje en oranje maar konden dit niet vinden. Daarbij heeft de box een afwijkende maat. De meeste boxen zijn 80 bij 100, deze is 70 bij 85.
De oranje stof, vulling en garen zouden geen probleem vormen, die heb ik bij dC in Almere gehaald. Ons nationale konijn zou meer problemen opleveren.
Op dit moment is namelijk vooral de Silverline van Nijn "in". Witte stof met een lichtgrijs konijntje. Niet echt in de lijn met de wensen van de aanstaande ouders.
Nu heb ik nog wat Nijntje gordijnstof liggen, zelfs oranje maar dat is een wat fletse kleur. Wel leuk maar niet in lijn met het oranje in de babykamer. De box is donkerbruin en ook daarbij leek me feloranje een betere combinatie.

Na lang zoeken vond ik via een babyforum dit winkeltje in Putten. En zij hadden precies de stof die ik zocht!
Nu ik de stofjes bij elkaar had kwam het uitzoeken en puzzelen. Ik ben een kledingnaaister, heb wel eens een lappendeken gemaakt maar echt een quilt-achtig ding, in opdracht nog wel, dat is andere koek. Dus eigenlijk vrij van kennis en ervaring dit project opgepakt.
Alles keurig uitgemeten, de stukken met een cm. naadtoeslag geknipt en zo recht mogelijk aan elkaar gestikt. Daarna de top op de vulling gelegd, stof eronder en rijgen maar.
Rijgen om te voorkomen dat de stof gaat schuiven tijdens het naaien
Met 4 lagen vulling een dik pak maar wel lekker zacht straks!
Daarna het hele pak onder de naaimachine geschoven en de lagen doorgestikt. Echt een heidens karwei, ondanks het feit dat ik een Quiltmachine heb en de lagen goed op elkaar waren geregen dreigde de stof toch af en toe te verschuiven over de gladde vulling. Er was met dit dikke pak ook bijna geen ruimte meer onder de persvoet. Het heeft echt even een paar naden geduurd voor ik de slag te pakken had.

En toen bleek de hele boel te klein!

Ik was even vergeten dat door de dikte van de vulling het uiteindelijk product beduidend kleiner uit zou vallen dan de bedoeling is. Zat ik ineens met een boxkleed van 65 bij 78 cm...
Probleem! Hoe lossen we dat op? Ik had de vulling behoorlijk ruim genomen en gelukkig nog niet bijgeknipt, wilde dit net gaan doen toen ik het vermoeden kreeg dat het wel een klein kleedje was.
Het kleed heeft een paar dagen over de stoel gelegen ik ben er die dagen met een boog omheen geslopen, even niet wetende hoe ik dit aan moest pakken.
Mijn bedoeling was om het kleed af te werken met een biaisbandje rondom, gemaakt van dezelfde stof. Dat band kan je natuurlijk zo breed maken als je zelf wilt, dat is het voordeel van zelf naaien!
Ik heb stroken geknipt en daar smalle strookjes van de Nijntjestof in verwerkt.
Ik zag er wel tegenop om dat hele gevaarte weer onder de voet te moeten leggen maar ik had nu het voordeel dat de grote lap naast de machine kon blijven liggen.
De machine nog één keer aan het werk voor het boxkleed
Daarna de rand omgevouwen en de achterkant met de hand afgewerkt. Nu naai ik eigenlijk zo min mogelijk met de hand, ik heb niet voor niets een naaimachine... Maar in dit geval is deze afwerking het mooiste.
Met naald en draad het hele kleed rond


Gisterenavond heb ik de laatste steek gemaakt, het kleed is klaar voor de box. Laat de baby maar komen!
Het kleed

donderdag 6 januari 2011

De hoortoestellen zijn er!

Dinsdag 4 januari was het zover, Doris' hoortoestellen werden voor het eerst afgesteld bij het Audiologisch Centrum in Almere. We gaan nu een wenperiode in van een paar weken waarin ze iedere dag een stukje langer haar toestellen in moet houden. 1 Februari moeten we weer terugkomen en dan wordt er gekeken hoe het ging, of er problemen waren, wat de veranderingen zijn of juist niet. Ook zullen er dan wat testen worden gedaan en worden de apparaten opnieuw afgesteld.
Nu zijn ze heel zacht afgesteld, om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen en het wennen makkelijker te maken.
Doris vond het allemaal heel spannend en ik ook moet ik toegeven.
Ik heb wat momenten gefilmd om zo een beeld te schetsen hoe het er aan toe gaat tijdens het afstellen.
Ook leuk om te zien hoe een 5 jarige meer interesse heeft in de doosjes dan in het technische verhaal. En geef haar eens ongelijk!
Ze was wel heel geïnteresseerd in de uitleg over de batterijtjes en kon ook zonder problemen een batterijtje plaatsen. Dat het hoortoestel met de Rode stip voor het Rechteroor is en die met de bLauwe voor het Linkeroor, dat zei haar niet zoveel, net als het afstellen met de computer.
Het slangetje van het rechter toestel was iets te lang maar dat was met de knip van een schaar opgelost. Daarna kwam het grote verbazen, Doris trommelde op de tafel en ritselde met een papiertje, ze had de grootste pret. "Hoort raar mama!" riep ze. Ze werd er spontaan druk van en kon geen genoeg krijgen van het rare geluiden maken.
Het is wel een drukke bedoening achter het oor
Thuis wordt er flink geoefend, door mij met het indoen van de toestellen en door haar met horen.
Gisteren liep ik door de kamer en ze ontdekte een nieuw geluid: "Mama, als je loopt hoor ik je broek!" Zo wordt iets heel gewoons toch heel bijzonder.