zondag 11 september 2011

Achterstallig onderhoud

Ik heb al een hele tijd niets op deze blog geblogd, door allerlei redenen. Druk met werk, daarna schouderoperatie waardoor ik niet goed achter de computer kon zitten en daarna vakantie.
Maar ik heb toch wel wat dingetjes gemaakt die ik wil laten zien:
Op het veld bij de caravan is ruimte genoeg om te draaien!

Detail
Tja, Doris' verjaardagsjurk... Van zwart/witte stofjes gemaakt, sjiek en speels tegelijk. De stof netjes voorgewassen, alle lappen apart. Doe ik eigenlijk nooit maar ik wilde nu geen risico nemen. De jurk was goedgekeurd, hoewel ze eigenlijk geen zwart/wit wilde. Na het feestje de jurk gewassen, in de witte was nog wel. En hij kwam er blauw uit! Althans, de witte stof met de zwarte bolletjes was blauw geworden, de rest van de was en ook de andere stofjes in de jurk waren niet verkleurd. Grote teleurstelling en goed balen, een boel werk voor niks...
Dezelfde jurk in wit/rood  
Omdat ze toch graag een nette jurk wilde hebben voor het feestje van haar tante en oom heb ik een dag daarvoor de jurk nog een keer gemaakt, nu in het wit/rood. Hartjes en lieveheersbeestjes. De stof niet voorgewassen, geen tijd voor dus de gok maar genomen. Natuurlijk wist Doris op het feestje genoeg manieren te verzinnen om de jurk zo snel en grondig mogelijk vies te maken zodat de eerste wasbeurt niet lang op zich liet wachten. Op 2 hartjes na is er niets doorgelopen of verkleurd. Waarom die 2 hartjes wel, geen idee. Maar deze jurk heeft ze gelukkig nog regelmatig aangehad deze zomer. O ja, het patroon is de Elodie van Farbenmix....

Hoe maak ik een jurk zo snel mogelijk zwart....
Voor een collega nog een pop gemaakt, een snel-snel projectje wat er alleen maar voor de foto goed hoefde uit te zien. Maar haar 1-jarige dochtertje was meteen verliefd op het ding en heeft het letterlijk stukgeknuffeld!
Tja, en nu ook Doris achter de machine! Ze wilde dat ik een "kussentje" zou naaien voor in haar schatkistje. Haar tanden zouden daar dan mooi op kunnen liggen. Ze had een lapje stof een paar keer dubbelgevouwen en dat moest ik doorstikken. Ze vroeg er meteen bij "hoe doe je dat dan?" Ze wilde het wel eens zelf proberen en ik heb het voetpedaal op een verhoging gezet, de machine op halve snelheid en daar ging ze! Een paar keer op en neer, kriskras over het dubbelgevouwen lapje en ze had een 'kussen'. Helemaal trots en echt helemaal zelf gedaan! Wie weet wat de toekomst nog brengen zal!

Het boxkleed heb ik gemaakt op verzoek. Een paar weken voor de uitgerekende datum was hij klaar, de dag dat de aanstaande ouders ons een bezoekje brachten heb ik de afwerking gedaan. Letterlijk het moment dat ze aanbelden knipte ik het laatste draadje af. Goede timing dus! Inmiddels is Laurens geboren en kan hij genieten van de boerderijdiertjes op zijn boxkleed.