Sleetje rijden

De sneeuw is nu bijna verdwenen maar wat is de eerste week van de kerstvakantie goed geweest voor sneeuwpret! We hebben geen sneeuwpop of iglo gemaakt maar Doris is wel met de slee in de weer geweest. Het is nog de oude slee van Hendrik-Jan en we hebben hem 5 december meegekregen omdat hij bij mijn schoonouders toch werkloos in de schuur hangt.
En sinds het manifestatieveld achter ons huis is omgetoverd tot playground is er ook een "bult", gemaakt van afgegraven grond voor diezelfde playground. Vroeger hadden wij in Almelo net zo'n bult, die we liefkozend de PH-Bult noemden, naar de voetbalclub die de velden achter de bult had liggen.
De nieuwe bult is wat hoger en steiler dan de PH-Bult in mijn herinnering was.
We zijn heel wat keren wezen sleetje rijden, ik heb zelf ook nog een poging gewaagd, ging lekker snel!
Hendrik-Jan heeft er al eerder over geschreven, kijk maar. Ook met filmpje. Goed te zien dat de sneeuw daar nog erg vers is, het glijd een stuk minder snel!

Doordat er al heel wat gegleden was was de helling glad geworden. Lekker voor de afdaling maar het werd wel moeilijk om naar boven te klimmen. Het gebeurde dan ook regelmatig dat Doris onderweg naar boven uitgleed en samen met de slee naar beneden kwam schuiven.
Op de slee gezeten ging het heel wat sneller, ik moest regelmatig opzij springen om een aanstormende Doris te ontwijken.
Ook Babybor (zonder n....) moest mee en samen met Doris de heuvel af.